Gaby in Engeland

Vandaag was echt een baaldag.

Sochtends, mijn wekker gaat om kwart voor zeven. Drie kwartier later kijk ik verschrikt op mijn horloge.. ships, ships ZO LAAT. OPSCHIETEN, broek aan, OPSCHIETEN, vest aan, snel naar Rida. En toen bleek dat Sobia ook gewoon nog lekker lag te slapen. We hadden ons beide verslapen.. Uiteindelijk met veel gehaast de deur uit, (blijkt het heel hard te regenen, dus opzoek naar parapluus en regenjas), snel door alle plassen naar de bus, de bus net optijd gehaald, weer door de regen naar Rida´s school. Komen we daar aan. Hek dicht.

Niemand te zien. Rida´s reactie.. Gaby, is there no school? Jeeeeeeeee J !!

Gaby´s reactie..: No, no…. noooooo…   ( L )

*Want.. ik had zojuist al een hele, hele vervelende week gehad. Namelijk van maandag tot en met vrijdag, eerst sochtends naar school (di, wo, do) en daarna van 1 uur smiddags tot tien/elf uur savonds met Rida, en toen ook nog eens die zaterdag en zondag van half 9 sochtends, tot tien uur savonds met Rida….

Veels te veel Rida dus.

En ik zat me zondagavond al helemaal te verheugen op de maandag, want, dan zou ik een paar vrije uurtjes hebben.. namelijk wanneer Rida naar school is….

Is die school dicht…. Balen, Balen Balen…

Of we hadden nu nog in bed kunnen liggen.. Nouja eigenlijk, als we het wel hadden geweten, dan had Rida me waarschijnlijk wakker gemaakt vanaf het moment dat Sobia de deur achter haar dichtdoet. Maar gewoon het feit dat we eerst helemaal door de regen hadden gelopen, en met al dat gehaast, en ook gewoon dat ik echt totaal geen zin had en nog een hele dag met Rida…

(achteraf bleek het dus een medewerkersdag te zijn, het stond nogwel op Rida´s calender,

“No Pupils-Day”.. en ik had er nooit bij stil gestaan dat dat dus betekend dat Rida geen school heeft… Sobia wist trouwens ook van niks.. Ik ging haar smsen toen we erachter kwamen dat de school dicht was. Wat krijg ik terug; “U both r really stupid”

Aja. Ok… Dankjewel.. fijn…

Later bleek dat dit grappig bedoeld was, maarja, op dat moment kon ik het niet echt waarderen…

Maargoed, aan alles komt een einde, dus ook aan deze fijne extra dag met Rida. Gelukkig heb ik het weer overleefd, morgen gaat Rida gewoon weer naar school, en ik ga weer naar Engelse les…

Oja, wat ook leuk was vandaag. Rida gleed op de terugweg van de bus onderuit. Voluit in een grote modderplas… Sta ik daar met twee parapluus, twee rugzakken, Rida´s gymtas en een huilende Rida. Achja, gelukkig was alles snel weer goed, een grote knuffel, een koekje wat toevallig nog in mijn rugtas zat, nog even herhalen dat vandaag toch zo´n “fijne” dag was, want geen school, en Rida was weer blij.