Gaby in Engeland

Het was zaterdagochtend, en Rida kwam naar me toe. “Gaby, we gaan vanmiddag naar Lakeside, ga je mee?”. Sobia kwam even later de woonkamer binnen en legde me uit dat ze die middag naar een winkelcentrum (Lakeside gaan) om nieuwe schoenen en een kadootje voor de verjaardag van een nichtje te kopen. Dus ik ben zaterdag meegeweest naar het winkelcentrum. (Een van de grootste winkelcentra rond London trouwens). Acheraf hoorde ik van Rida dat ze met Jessica (de vorige aupair, die na twee maanden vertrok) ook wel eens naar dit winkelcentrum gingen, en dat ze met haar meestal een tijd afspraken, zodat Jessica alleen een beetje rond kon kijken. Als ze nog een keertje hier gaan winkelen, en ik ga mee, dan denk ik dat ik dat ook maar ga vragen. (Nu hobbelde ik maar een beetje achter ze aan…Toen we aan het winkelen waren heeft Sobia wel gevraagd dat als ik nog iets nodig had, en ik zag een winkel waar ik naar toe wilde, ze ik het dan maar moest zeggen, zodat we daar naar toe zouden gaan. Maar ik voel me dan niet echt op me gemak, als ik zo rondkijk, en zij dan maar een beetje “op me wachten”. Dan ga ik denk ik liever alleen een winkel in.. )

Zondag ben ik met Jantine naar Londen geweest. We zijn sochtends naar de Bricketlanemarket gegaan. (Drie weken terug wilden we al naar deze markt, maar uiteindelijk bleek dat we niet “de echte bricketlanemarket” hadden gezien) Maargoed, zondag hadden we hem uiteindelijk gevonden (na heel veel verkeerd gelopen de hebben, maar dat was de moeite wel waard want het is dus echt een super leuke markt! Vorige week waren we op de Camdentownmarket, en dat was eigenlijk heel toeristisch vol met Chineze meisjes die naar je aan het schreeuwen waren met probeer dit! Koop dit! Nu voor blablaba pond! En het was daar super druk. De bricketlanemarket was gezellig druk, en er werdt leuke muziek gedraaid (vrolijke buitenlandse muziek) en het rook overal echt super lekker naar eten. Er stonden namelijk heel veel kraampjes met allemaal eten uit verschillende landen, en overal zag je mensen lopen die aan het eten waren (etheopische bonen, cubaanse kip, wraps, dimsum etc) En de spullen die verkocht werden waren ook minder toeristisch dan op de vorige twee markten die we hadden gezien. Ik heb eigenlijk niks gekocht (ik vind van die vintage spullen bekijken altijd erg leuk, maar ik zie me er zelf nooit zo snel mee lopen) maar Jantine had een leuk rokje en broekje gevonden. Ook hebben we nog lekker gegeten, namelijk een soort bapaoachtig ding (deeg dus met daarin iets van vlees met groenten), die gestoomd was op zo´n rietenmandje, en een Maleisisch pannenkoekje met appel en kaneel.

Na de markt gingen zijn we weer verder gaan lopen (en met de trein en metro) en toen zijn we uitgestapt bij Londenbridge. Over die brug zijn we naar de andere kant van de rivier gelopen, en toen hebben we nog een stukje langs de Theems gelopen naar het Tate Modern. Het was wel jammer dat het die zondag best wel naar weer was. Beetje miezerige regen en een koude wind. Maar verder vind ik het erg leuk om midden op zo´n brug te staan, en te kijken naar alle gebouwen om ons heen. Bij het Tate Modern hebben we de dingen gezien de we de vorige keer niet gezien hebben (schilderijen van Roy Lichtenstein, kunst van Marcel Duchamp, een fotografietentoonstelling en nog een aantal andere dingentjes). Na nog een caramelmilkshake te hebben gedronken (geen idee waarom ik dat had genomen ipv een warme chocolademelk, ik had het toch zo koud?) zijn we weer met de trein naar huis gegaan.

Maandag had ik weer een lastige dag met Rida. Ze was namelijk bezig met een kommetje van haar handen te maken, het te vullen met water, en het dan op mij te gooien. Nu had ik haar ondertussen stevig bij haar polsen gepakt, en haar naar de slaapkamer van Sobia en Rida gebracht. Natuurlijk bleef ze daar niet… dus ze rende weer terug pakte een kussen en bedacht dat ze het wel leuk vond om met dat ding tegen me aan te slaan. Nu doen kussens me gelukkig nietzoveel maar toch vind ik het idee van slaan naar, dus pakte ik het kussen af en ging ik op mijn kamer zitten. Niet echt lekker kunnen zitten helaas, want Rida kwam mijn kamer boos binnen gelopen toen ik net op mijn bed wilde gaan zitten. Met een kussen in haar hand stond ze in de deuropening naar me te schreeuwen. Net toen haar tirade was afgelopen wilde ik de deur weer dichtdoen, stopte ze het kussen tussen de deur... Dus ik er heel hard aan trekken, maar Rida had ondertussen het kussen ook nog vast. Toen trok ik het kussen tussen de deur vandaan, maar dat deed ik een beetje met teveel kracht, en Rida had het kussen ook nog vast, dus ik had het kussen uiteindelijk in mijn handen, wilde de deur weer dichtdoen, en toen hoorde ik een keihard gehuil. Normaal klonk het een beetje anders, dus ik deed de deur weer open, bleek dat Rida huilde om een sneetje in haar vinger. Blijkbaar had ik haar geraakt met mijn nagel, en had ik dus een minisneetje gemaakt van ongeveer 4 mm groot. Maar bij het zien van een druppeltje bloed slaat Rida een beetje op hol, dus die heeft ongeveer een half uur lopen huilen. En net toen ze uitgehuild was ging de telefoon. De oma van Rida aan de lijn…. Nu praten ze altijd in Urdu met elkaar, maar soms gooien ze er ook nog een aantal engelse woorden tussen door. Ik kon dus wel een beetje volgen wat Rida aan het vertellen was.. het kwam er in ieder geval op neer dat ik haar erg pijn had gedaan, en dat oma erg teleurgesteld in me was. En na dat half uur dat Rida huilend met oma aan de telefoon zat voelde ik me toch best wel rot. Oma hoorde namelijk nu maar een kant van het verhaal en ik kon niks doen.. het alleen maar aanhoren.. Ongeveer een kwartiertje daarna kwam Sobia thuis van haar werk. Rida gelijk huilend naar haar toe rennen, en huilen en huilen. Dus Sobia vragen wat er aan de hand is. Rida: Gaby heeft me pijn gedaaaaaaan. Dus Sobia kijkt me aan, en ik vertel het verhaal. Toen ik klaar was met vertellen zei Sobia gelukkig tegen Rida dat het haar eigen schuld was. Ze had namelijk niet met water mogen gooien, en het kussen tussen de deur mogen stoppen. En eindelijk zei Sobia ook een keertje tegen Rida dat ze stout was geweest. (en een keertje op een strenge boze toon). Dus daar was ik wel erg blij mee, want meestal reageerd Sobia er nogal onverschillig op. Rida begon weer te huilen en begon met zeggen dat ik haar ook zonder reden had geslagen. Ook daarop zei Sobia gelukkig tegen Rida dat ze niet mocht liegen. Ook belde Oma inmiddels voor de tweede keer op, en hoorde ze nu wel gelukkig het hele verhaal van twee kanten van Sobia.

Dinsdag ging het gelukkig veel beter met Rida. We hebben puzzels en handstanden gemaakt en er is eigenlijk niks vervelends gebeurd.

Ook woensdag en donderdag gingen gewoon oke met Rida, dus wat Sobia maandag tegen haar gezegt heeft helpt erg J Ook de engelse les was leuk woensdag, we zaten in groepjes en we kregen allemaal twee tekeningen met zoek de tien verschillen. (Het was een tekening van een studentenkamer, eentje in de avond, en eentje na 12 uur snachts, en bij die van snachts lag de student op de grond en was het een grote bende.) Nu moesten we met zijn alle een verhaal bedenken wat er gebeurd zou kunnen zijn in de tussentijd, en daarna moesten we dat gaan vertellen aan de andere groepjes. Nu zitten er een paar mensen in mijn klasje met droge humor, dus daar kwamen leuke verhaaltjes uit J (Als mensen leuke opmerkingen maken vind ik dat eigenlijk sowieso wel leuk, maakt het gewoon gezellig tijdens de les)

Na de les besloten Anjie en ik dat we wel een keertje eigenlijk fish ’n chips wilden eten. (We hadden het namelijk beide nog nooit gegeten, en tja, het is zo typisch Engels dat je het eigenlijk gewoon een keertje geprobeerd moet hebben.) Dus kochten we een gefrituurde cod (kabeljauw) met patat erbij, en aten we het op een bankje met uitzicht op zee op (leuk plekje om te zitten daar trouwens, zo lekker in het zonnetje.) Het was trouwens leuk voor een keertje, maar ik ga het niet vaker nemen, want ze leggen die gefrituurde vis op je patat, en dan wordt dat helemaal zompig en vies enzo. En ja, het is vet, niet normaal, misschien nog wel vetter als gewoon kibbeling, wat ik ook al eigenlijk vet vind:P

Ook was woensdag onze favoriete taxichauffeur er weer. We kwamen de taxi binnen, en daar zat de man al met een boek klaar, hij wilde namelijk even de eindzin voor ons voorlezen. (Het boek ging namelijk over de invloed van Holland in Southend hier, naar aanleiding van het verhaal wat hij ons een paar weken geleden heeft verteld.) Echt leuk dat hij dat helemaal onthouden heeft, en zelfs dat boek voor ons had meegenomen… De rest van de rit hebben we weer kunnen luisteren naar de verhalen over de Spanjaarden, Engelsen en Hollanders. Èn, deze keer kon ik het verhaal beter volgen dan eerst J