vrijdag 25 februari 2011

Woensdagavond besloot ik met Sobia te gaan praten. Er zat me namelijk een hoop dwars. Ik zat er best wel tegen op, want ik vind het sowieso wel lastig om dat soort dingen te vertellen, en helemaal in het Engels, en ik weet dat Sobia slim is, en dat ze heel goed is om dingen zo tegen me te zeggen, dat ik er bijna niet tegen in kan gaan. Toch wist ik dat ik wel met haar erover moest praten, want praten is het beste wat je kan doen als iets je dwars zit. En gelukkig ben ik erover begonnen tegen Sobia, want na het gesprek voelde ik me zoveel beter.
Eerst zei ik dat ik mijn best hier doe, en dat ik het niet zo leuk vond hoe ze dingen tegen me zei. Daarop zei ze sorry, en gaf ze toe dat ze de laatste tijd niet beseft hoe ze dingen tegen me zegt. Ze is moe, komt thuis, ziet wat ze daar aan treft, en als dat dan niet goed is, zegt ze dat. Ze wil het beste voor Rida, dus als er dingen zijn die volgens haar niet goed genoeg gedaan worden, of op een verkeerde manier, dan zegt ze dat zodat ik het de volgende keer anders doe. Misschien moet ik het me maar niet al te erg aantrekken van, oh ik heb vandaag alles verkeerd gedaan, maar meer denken van, oke, dit kan de volgende keer anders. En dat ik de rest wel mooi allemaal goed heb gedaan, dat moet ik dan maar even in mijn hoofd er maar zelf bijdenken. Ook merkte ik op tegen Sobia dat Rida de hele dag aandacht nodig heeft. Als ik de hele dag met Rida ben van 8 tot 7, dan is Rida praktisch altijd minder dan 2 meter bij me in de buurt. Moet ik echt de hele dag met Rida spelen, of kan ik ook een uurtje voor mezelf hebben? Dat ze eventjes tv gaat kijken, en dat ik dan zelf een boek kan lezen ofzo. Want tot nu toe, lukt dat echt niet. Sobia zei dat ze met Rida gaat praten, en dat ik twee uur gewoon zelf kan studeren of iets voor mezelf kan doen, en dat Rida dan tv moet gaan kijken, of zelf een boekje moet gaan lezen. Die donderdag erna was met Rida echt de beste dag van de week. Ik heb nog steeds niet iets voor mezelf kunnen doen, maar Rida was vandaag heel vrolijk. (Waarschijnlijk kwam dit niet doordat Sobia met haar ging praten, maar omdat ze uitzicht heeft op een leuk weekend. Ze gaan namelijk de verjaardag vieren van haar nichtje en blijven daar ook slapen.) We hebben samen getekend. Eerder was dit nog niet gelukt, want dan had Rida een streep op papier gezet, en dan wilde ze een of ander actief spelletje doen (zoals verstoppertje, tikkertje of een gymles spelen). En nu hebben we gewoon twee uur zitten tekenen!:) Ook ben ik voor het eerst op het terras hier geweest. Het was donderdag hier echt super lekker weer, blauwe lucht en een warme zon. Eigenlijk zat de deur op slot waarmee je naar het terras kan gaan, maar Rida wist waar de sleutel lag, dus nu weet ik voortaan ook hoe ik naar het terras kan gaan. Ik vind het namelijk wel leuk daar, we zitten op de vierde vierdieping, dus je hebt een goed uitzicht.
Nu zit ik in de bibliotheek terwijl ik dit stukje plaats. Mijn internet is namelijk zoveel megabite per maand, en woensdag heb ik mijn laatste megabite gebruikt, dus tot zaterdag heb ik geen internet. Nu moet er wel een manier zijn om internet te krijgen wat zonder tijdslimiet gaat (namelijk gewoon op het netwerk waarmee Sobia´s laptop gaat, alleen daarvoor moet ik mijn wireless connection of iets dergelijks inschakelen, en ik heb geen idee waar dat zit.. Nu schijnt dat Sobia´s broer er meer verstand van heeft, dus Sobia gaat hem als het goed is volgend weekend bellen om te vragen hoe dat gaat, en hopelijk heb ik dan gewoon “normaal internet”).. Ik ben in ieder geval blij dat deze week erop zit. Niet dat het echt verschrikkelijk was, maar ik heb toch liever een normale week waarin ik ook een beetje tijd voor mezelf heb. Dit weekend ga ik waarschijnlijk weer met Jantine naar Londen, ik heb er zin in :)

dinsdag 22 februari 2011

Vandaag was gelukkig beter met Rida. We wilde naar de bibliotheek, maar naast de bibliotheek staat een museum, en daar wilde Rida liever naar toe. Het is klein museumpje, een beetje over de geschiedenis van Southend. Niet hoe het onstaan is ofzo, maar oude potten, vazen en dat soort dingen wat ze gevonden hebben hier in Southend. Sommige vazen waren zelfs van de tijd van de Romeinen, echt lang geleden! Ook was er een soort kinderdingetje georganiseerd. Je kon een badge maken of je gezicht laten schminken, helaas wilde Rida dit niet. Uiteindelijk hebben we samen een soort puzzeltocht door het museum gedaan, ook goed

maandag 21 februari 2011

Vandaag was de eerste dag van deze volle week met Rida, en het was echt vermoeiend. Ik moest namelijk vandaag ook stofzuigen, en schoonmaken, en met Rida erbij is dat lastig.. In de ochtend ging het opzich wel oke. Rida wilde heel graag helpen met schoonmaken, dus hebben we samen dingetjes afgestoft en stofgezogen. Twee dingen in een klap, en schoonmaken en Rida beziggehouden. Smiddags was het wel minder, Rida wilde dat ik paardje met haar ging spelen. En daar had ik nietzoveel zin in.. Maar toen werd ze kwaad, toen ben ik maar naar mijn kamer gegaan, heb ik mijn bed voor de deur gezet (ja ik weet het, niet zo best…) heb ik mijn Ipod ingedaan, volume op het hoogst.. Misschien niet de beste manier, maar ik was het echt even zat. Ik heb de hele hele dag met Rida “gespeeld”, waarom kan zo nou niet gewoon even een uurtje rustig tv kijken ofzo. Ik heb vanmiddag daar nog wel even met Rida geprobeerd over te praten. Ik vroeg haar waarom ik de hele dag samen met haar dingen moest doen, en waarom ze af en toe niet dingen in haar eentje kan doen. Toen antwoorde ze dat ik er ben om met haar te spelen. En dat ze het niet leuk vind om dingen alleen te doen, dus dat ze eigenlijk alles met mij wilt doen. Ze is enigskind, dat maakt misschien ook wel het verschil. Vaak ga je spelen met je broertje(s) of zusje(s), of je gaan naar vriendinnetjes om te spelen, maar als je dat allemaal niet hebt.. tja dan snap ik wel waarom ze de hele tijd met me wil spelen, nu ik er eenmaal ben.
Rond een uurtje of vijf heb ik Rida in bad gedaan. Sochtends zei Sobia nog tegen me, ja wil je het water warm houden (dan moet ik dus een aantal keer aan de thermostaat draaien), want dan kan ik Rida savonds een bad geven. Maar rond vier uur begon Rida tegen me te zeggen, ja Gaby ik moet nog in bad. Je moet me in bad stoppen. Dus ik dacht, ik zal het wel verkeerd verstaan hebben, laat ik Rida maar in bad stoppen. Misschien had Rida geen gelijk, maar ik het was nooit verkeerd dacht ik… want nu zou Sobia misschien wel dankbaar zijn dat zij het niet hoeft te doen. Rond kwart voor zes haalde ik Rida uit bad, en ze had het heel erg koud, dus ik loop met haar naar de woonkamer, en zet haar voor de verwarming. Dat ding is namelijk net een soort straalkacheltje, het straalt echt warmte uit. (Sowieso is het in de woonkamer super warm, ik kan gewoon met een t-shirtje en op blote voeten rondlopen midden in de winter.. omdat de verwarming zo hoog staat.) Maargoed, Rida was lekker aan het opwarmen, komt Sobia binnen. Maar die flipte dus een beetje.. Rida mocht namelijk absoluut niet uit de badkamer komen zonder kleding aan, en ik had haar kleding niet klaar gelegd voor haar in de badkamer zodat Rida zich niet om kon kleden, en ik had met de verkeerde shampoo haar haar gewassen, etc etc, kortom, ik had het helemaal verkeerd gedaan.. Oeps.
Nu was ze dus een beetje boos dat ik Rida “koud heb laten worden”.. Hopelijk wordt Rida binnenkort niet verkouden…
Verder waren er vandaag nog wel twee positieve dingen. Het eerste is dat ik net van Anjie een berichtje krijg dat we met de Engelse les ook vakantie hebben, gelukkig J Want zo mis ik niks. En het tweede is dat ik morgen met Rida ergens naar toe mag. Eigenlijk vind Sobia het gevaarlijk als ik met Rida ergens naar toe ga, maar ik heb dus echt geen zin om een hele week met Rida binnen te zitten, en gewoon nooit naar buiten te gaan. Dus ik aan Sobia uitleggen, dat ik echt even naar buiten wil met Rida. Want een week binnen zitten is gewoon echt niet goed, Rida kan haar energie niet kwijt, wordt drukker en drukker, en gaat me ongelooflijk irriteren. Gelukkig zei Sobia toen dat we morgen wel naar de bibliotheek konden gaan. Dan kan Rida boekjes lezen, en ik kan studeren. De bibliotheek is ongeveer een kwartiertje wandelen, dus ik ben echt blij dat ik gewoon ergens naar toe kan gaan met Rida. Misschien kan ik elke dag wel iets uitzoeken om te doen. En het zou al helemaal fijn zijn als Rida dan echt gewoon rustig in een boekje gaat lezen… Dus ik ben benieuwd! Want als de rest van de week net als deze dag is.. dan ga ik echt super chagarijnig worden vrees ik…
In Nederland hebben de meeste kinderen nu vakantie. Vorige week schoot er al een paar keer door mijn hoofd; Zal Rida ook vakantie hebben? Maar telkens dacht ik, nee dat zou Sobia wel tegen me zeggen, en dacht ik er verder niet meer aan. Maar ik had het eigenlijk wel aan haar moeten vragen, want vrijdag kwam Rida uit school, en riep ze tegen me: Gaby, ik heb vakantie! Toen dacht ik wel even van, neee he, dat kan helemaal niet, waarom heeft Sobia dit niet tegen me verteld, zou ze zelf ook vrij hebben misschien? Daar hoopte ik dus echt wel op, want anders zou ik mijn engelse lessen moeten missen, en dat is misschien nog niet eens het ergste… ik zou gewoon de hele hele week met Rida moeten zijn en spelen…
Toen Sobia thuis kwam, ik gelijk vragen, en wat zei ze; Oh, vakantie?, is dat nu al, oja, dat is ook zo, het is vakantie. Dus ik vragen, maar hoe zit het dan met mijn engelse lessen, kan ik daar dan niet naar toe? Sobia: Hmm nee inderdaad, daar kan je helaas niet naar toe, want je moet op Rida letten….. Nou ik was dus best wel een beetje boos dat ze dit niet eerder heeft verteld… Ik vind het sowieso vervelend, want normaal had ik gewoon een beetje vrijheid als Rida naar school is, lekker een beetje het huis op mijn gemakje schoonmaken, soms na de engelse les nog even met Anjie door Southend lopen, dat soort dingen…
Zaterdagochtend was ik vroeg opgestaan, want ik had met Jantine afgesproken rond half elf (of was het elf uur, ik weet het niet meer) afgesproken op het Liverpoolstation. En om half tien ging mijn trein, dus om 9 uur vertrok ik van huis. Dus rond 8 uur kwam ik de woonkamer binnen om een broodje te eten, en Rida zat daar al tv te kijken. Maarja, als Rida mij ziet, gaat ze vragen stellen, en tegen me praten, en opzich vind ik dat prima, alleen Sobia was nog aan het slapen. En de deur van de slaapkamer van Sobia en Rida staat altijd open, dus je kan van de woonkamer zo de slaapkamer binnen kijken. Nu vroeg Rida me of ik cereals voor haar kon maken, dus dat deed ik. Rond kwart voor 9 kwam Sobia binnen. Eerst zei ze dat ik Rida´s cereals niet goed had gemaakt, het was namelijk met teveel melk, en ze zei dat ik de volgende keer niet meer sochtends vroeg weg kon gaan. Want ze kon nu namelijk niet uitslapen door het gepraat wat ze hoorde. Nu was ik al best wel aan de late kant, dus ik had geen zin om nu nog met haar in disscusie daarover te gaan, maar dat moet ik dus nog echt wel gaan doen… Sobia zei nog, ja je kan bv vrijdagavond naar Jantine gaan, dan heb ik geen last van je sochtends…. Tjonge jonge, als we bv een keertje naar Londen willen gaan is het echt niet handig om dan eerst naar Jantine te gaan… en bovendien ben ik sochtends echt heel stil, alleen het feit dat Rida er is, en dat de deur openstaat.. dat maakt misschien wel een verschil… goed ik moet daar dus echt nog even met haar over praten..
De vakantie van Rida, en nu dit, daar werd ik dit weekend wel een beetje chagarijnig van..

Gelukkig was het met Jantine leuk in Londen. Ik ben zaterdag en zondag naar Londen geweest. Zaterdag zijn we heel eventjes op de oxfordstreet geweest, en we hebben van Gogh schilderijen (ook nog vele andere schilderijen) gezien in National Gallery. Ook zijn we langs de BigBen gelopen en zijn we een theater binnengelopen in Covent Garden om een foldertje mee te nemen van de toneelstukken die daar opgevoerd worden. Tussen de middag hebben we bij cafe Nero gegeten. Ik hoop echt dat Nero net zoals Starbucks naar Nederland komt, want wat hebben ze daar lekkere dingen. Ik had nu een wortel-koriander soep, maar ze hebben er bijvoorbeeld ook hele lekkere broodjes. Eigenlijk is het een koffiecafe, maar eigenlijk vind ik daar alles lekker, behalve koffie. Savonds hebben we ergens lasagne gegeten.
Zondag had ik pas om twee uur met Jantine afgesproken op liverpoolstreet, want ik had geen zin om ruzie met Sobia te krijgen, en uitslapen is toch ook wel fijn. Zondag zijn we eerst naar de topshop naast het St. Pauls geweest. (Deze is namelijk rustiger dan de topshop op de oxfordstreet.) Ik ben namelijk op zoek naar een broek, maar dat is nog al lastig, want alle broeken zijn vaak te lang, en ik heb hier geen naaimachine om een broek in te korten (dit doe ik meestal thuis als ik een broek koop..) Maarja, nog steeds geen broek gevonden, ik heb heel veel broeken gepast, maar of ze waren lelijk, of te lang, of de smal, of te breed, helaas.
Ook waren  we van plan om een fototentoonstelling te gaan bekijken, maar we konden de straat niet vinden… :P Jantine had uitgezocht naar welk metrostation we konden gaan, maar we hadden pech, want er reden vandaag geen metro´s naar dat station, dus moesten we met de bus. (Dat was trouwens echt leuk, want we zaten bovenin, helemaal vooraan) We waren uitgestapt bij de goede bushalte, maar toen konden we de straat niet vinden.. We hadden het nog aan een man gevraagt, maar die kende de straat ook niet. Dus toen zijn we maar weer terug met de bus gegaan. We wilden even iets gaan drinken in een pub, dus we dachten, laten we gewoon ergens uitstappen, en dan zien we wel waar we iets gaan drinken. Pubs zijn er toch wel overal. Dus wij waren ergens uitgestapt, waren we op precies dezelfde plek waar we sochtends waren om te winkelen, namelijk bij het St. Pauls. Ook toevallig… Toen zijn we een pub binnengestapt, bleek het zo´n voetbalpub te zijn. Dus we hebben bier gedronken terwijl we oeehs en aaahs naast ons hoorde, en eigenlijk vond ik dat wel grappig. (Ik heb niks van de wedstrijd gevolgd, er stond dat het "Ley" tegen Arsenal was.. Wij dachten dus Londen (Arsenal) tegen een of andere plaats wat begon met Ley..), maar toen hoorde we opeens een luid gejuich toen "Ley".. scoorde.. wat we toch wel apart vonden.. want we zaten toch echt in een pub in Londen… Aan het einde van de wedstrijd heeft Jantine het maar even aan de barman gevraagt, en wat bleek, Ley was dus Leyton Orient, en dat bleek ook een club uit Londen te zijn… dat verklaarde dus dat de hele pub voor Leyton was..
Uiteindelijk hebben we dus nietzoveel gedaan in Londen zondag (hmm Jantine misschien wel, die was namelijk sochtends nog naar een markt geweest), maargoed, ondanks dat ik nietzoveel gedaan had, eigenlijk vond ik het wel leuk, gewoon een beetje door Londen wandelen en rijden met de bus, zonder een duidelijk doel ofzo. Gewoon een beetje rondkijken…en niks hoeven of moeten is gewoon fijn.

Lekker toeristisch foto´s maken voor St. Pauls Cathedral :P
En Jantine bovenin de bus

vrijdag 18 februari 2011

Het was zaterdagochtend, en Rida kwam naar me toe. “Gaby, we gaan vanmiddag naar Lakeside, ga je mee?”. Sobia kwam even later de woonkamer binnen en legde me uit dat ze die middag naar een winkelcentrum (Lakeside gaan) om nieuwe schoenen en een kadootje voor de verjaardag van een nichtje te kopen. Dus ik ben zaterdag meegeweest naar het winkelcentrum. (Een van de grootste winkelcentra rond London trouwens). Acheraf hoorde ik van Rida dat ze met Jessica (de vorige aupair, die na twee maanden vertrok) ook wel eens naar dit winkelcentrum gingen, en dat ze met haar meestal een tijd afspraken, zodat Jessica alleen een beetje rond kon kijken. Als ze nog een keertje hier gaan winkelen, en ik ga mee, dan denk ik dat ik dat ook maar ga vragen. (Nu hobbelde ik maar een beetje achter ze aan…Toen we aan het winkelen waren heeft Sobia wel gevraagd dat als ik nog iets nodig had, en ik zag een winkel waar ik naar toe wilde, ze ik het dan maar moest zeggen, zodat we daar naar toe zouden gaan. Maar ik voel me dan niet echt op me gemak, als ik zo rondkijk, en zij dan maar een beetje “op me wachten”. Dan ga ik denk ik liever alleen een winkel in.. )

Zondag ben ik met Jantine naar Londen geweest. We zijn sochtends naar de Bricketlanemarket gegaan. (Drie weken terug wilden we al naar deze markt, maar uiteindelijk bleek dat we niet “de echte bricketlanemarket” hadden gezien) Maargoed, zondag hadden we hem uiteindelijk gevonden (na heel veel verkeerd gelopen de hebben, maar dat was de moeite wel waard want het is dus echt een super leuke markt! Vorige week waren we op de Camdentownmarket, en dat was eigenlijk heel toeristisch vol met Chineze meisjes die naar je aan het schreeuwen waren met probeer dit! Koop dit! Nu voor blablaba pond! En het was daar super druk. De bricketlanemarket was gezellig druk, en er werdt leuke muziek gedraaid (vrolijke buitenlandse muziek) en het rook overal echt super lekker naar eten. Er stonden namelijk heel veel kraampjes met allemaal eten uit verschillende landen, en overal zag je mensen lopen die aan het eten waren (etheopische bonen, cubaanse kip, wraps, dimsum etc) En de spullen die verkocht werden waren ook minder toeristisch dan op de vorige twee markten die we hadden gezien. Ik heb eigenlijk niks gekocht (ik vind van die vintage spullen bekijken altijd erg leuk, maar ik zie me er zelf nooit zo snel mee lopen) maar Jantine had een leuk rokje en broekje gevonden. Ook hebben we nog lekker gegeten, namelijk een soort bapaoachtig ding (deeg dus met daarin iets van vlees met groenten), die gestoomd was op zo´n rietenmandje, en een Maleisisch pannenkoekje met appel en kaneel.
Na de markt gingen zijn we weer verder gaan lopen (en met de trein en metro) en toen zijn we uitgestapt bij Londenbridge. Over die brug zijn we naar de andere kant van de rivier gelopen, en toen hebben we nog een stukje langs de Theems gelopen naar het Tate Modern. Het was wel jammer dat het die zondag best wel naar weer was. Beetje miezerige regen en een koude wind. Maar verder vind ik het erg leuk om midden op zo´n brug te staan, en te kijken naar alle gebouwen om ons heen. Bij het Tate Modern hebben we de dingen gezien de we de vorige keer niet gezien hebben (schilderijen van Roy Lichtenstein, kunst van Marcel Duchamp, een fotografietentoonstelling en nog een aantal andere dingentjes). Na nog een caramelmilkshake te hebben gedronken (geen idee waarom ik dat had genomen ipv een warme chocolademelk, ik had het toch zo koud?) zijn we weer met de trein naar huis gegaan.

Maandag had ik weer een lastige dag met Rida. Ze was namelijk bezig met een kommetje van haar handen te maken, het te vullen met water, en het dan op mij te gooien. Nu had ik haar ondertussen stevig bij haar polsen gepakt, en haar naar de slaapkamer van Sobia en Rida gebracht. Natuurlijk bleef ze daar niet… dus ze rende weer terug pakte een kussen en bedacht dat ze het wel leuk vond om met dat ding tegen me aan te slaan. Nu doen kussens me gelukkig nietzoveel maar toch vind ik het idee van slaan naar, dus pakte ik het kussen af en ging ik op mijn kamer zitten. Niet echt lekker kunnen zitten helaas, want Rida kwam mijn kamer boos binnen gelopen toen ik net op mijn bed wilde gaan zitten. Met een kussen in haar hand stond ze in de deuropening naar me te schreeuwen. Net toen haar tirade was afgelopen wilde ik de deur weer dichtdoen, stopte ze het kussen tussen de deur... Dus ik er heel hard aan trekken, maar Rida had ondertussen het kussen ook nog vast. Toen trok ik het kussen tussen de deur vandaan, maar dat deed ik een beetje met teveel kracht, en Rida had het kussen ook nog vast, dus ik had het kussen uiteindelijk in mijn handen, wilde de deur weer dichtdoen, en toen hoorde ik een keihard gehuil. Normaal klonk het een beetje anders, dus ik deed de deur weer open, bleek dat Rida huilde om een sneetje in haar vinger. Blijkbaar had ik haar geraakt met mijn nagel, en had ik dus een minisneetje gemaakt van ongeveer 4 mm groot. Maar bij het zien van een druppeltje bloed slaat Rida een beetje op hol, dus die heeft ongeveer een half uur lopen huilen. En net toen ze uitgehuild was ging de telefoon. De oma van Rida aan de lijn…. Nu praten ze altijd in Urdu met elkaar, maar soms gooien ze er ook nog een aantal engelse woorden tussen door. Ik kon dus wel een beetje volgen wat Rida aan het vertellen was.. het kwam er in ieder geval op neer dat ik haar erg pijn had gedaan, en dat oma erg teleurgesteld in me was. En na dat half uur dat Rida huilend met oma aan de telefoon zat voelde ik me toch best wel rot. Oma hoorde namelijk nu maar een kant van het verhaal en ik kon niks doen.. het alleen maar aanhoren.. Ongeveer een kwartiertje daarna kwam Sobia thuis van haar werk. Rida gelijk huilend naar haar toe rennen, en huilen en huilen. Dus Sobia vragen wat er aan de hand is. Rida: Gaby heeft me pijn gedaaaaaaan. Dus Sobia kijkt me aan, en ik vertel het verhaal. Toen ik klaar was met vertellen zei Sobia gelukkig tegen Rida dat het haar eigen schuld was. Ze had namelijk niet met water mogen gooien, en het kussen tussen de deur mogen stoppen. En eindelijk zei Sobia ook een keertje tegen Rida dat ze stout was geweest. (en een keertje op een strenge boze toon). Dus daar was ik wel erg blij mee, want meestal reageerd Sobia er nogal onverschillig op. Rida begon weer te huilen en begon met zeggen dat ik haar ook zonder reden had geslagen. Ook daarop zei Sobia gelukkig tegen Rida dat ze niet mocht liegen. Ook belde Oma inmiddels voor de tweede keer op, en hoorde ze nu wel gelukkig het hele verhaal van twee kanten van Sobia.
Dinsdag ging het gelukkig veel beter met Rida. We hebben puzzels en handstanden gemaakt en er is eigenlijk niks vervelends gebeurd.
Ook woensdag en donderdag gingen gewoon oke met Rida, dus wat Sobia maandag tegen haar gezegt heeft helpt erg J Ook de engelse les was leuk woensdag, we zaten in groepjes en we kregen allemaal twee tekeningen met zoek de tien verschillen. (Het was een tekening van een studentenkamer, eentje in de avond, en eentje na 12 uur snachts, en bij die van snachts lag de student op de grond en was het een grote bende.) Nu moesten we met zijn alle een verhaal bedenken wat er gebeurd zou kunnen zijn in de tussentijd, en daarna moesten we dat gaan vertellen aan de andere groepjes. Nu zitten er een paar mensen in mijn klasje met droge humor, dus daar kwamen leuke verhaaltjes uit J (Als mensen leuke opmerkingen maken vind ik dat eigenlijk sowieso wel leuk, maakt het gewoon gezellig tijdens de les)
Na de les besloten Anjie en ik dat we wel een keertje eigenlijk fish ’n chips wilden eten. (We hadden het namelijk beide nog nooit gegeten, en tja, het is zo typisch Engels dat je het eigenlijk gewoon een keertje geprobeerd moet hebben.) Dus kochten we een gefrituurde cod (kabeljauw) met patat erbij, en aten we het op een bankje met uitzicht op zee op (leuk plekje om te zitten daar trouwens, zo lekker in het zonnetje.) Het was trouwens leuk voor een keertje, maar ik ga het niet vaker nemen, want ze leggen die gefrituurde vis op je patat, en dan wordt dat helemaal zompig en vies enzo. En ja, het is vet, niet normaal, misschien nog wel vetter als gewoon kibbeling, wat ik ook al eigenlijk vet vind:P
Ook was woensdag onze favoriete taxichauffeur er weer. We kwamen de taxi binnen, en daar zat de man al met een boek klaar, hij wilde namelijk even de eindzin voor ons voorlezen. (Het boek ging namelijk over de invloed van Holland in Southend hier, naar aanleiding van het verhaal wat hij ons een paar weken geleden heeft verteld.) Echt leuk dat hij dat helemaal onthouden heeft, en zelfs dat boek voor ons had meegenomen… De rest van de rit hebben we weer kunnen luisteren naar de verhalen over de Spanjaarden, Engelsen en Hollanders. Èn, deze keer kon ik het verhaal beter volgen dan eerst J

vrijdag 11 februari 2011

Ik heb in de weken dat ik hier zit, al ongeveer aan 300 pond in de taxi gezeten. Meestal zijn alle ritjes met de taxi hier hetzelfde. Rida verandert in een verlegen meisje, wat bijna niks durft te zeggen (heel soms fluistert ze wat), en de taxichauffers mopperen en klagen om het verkeer.
Gister en eerdergister was dit anders. Woensdag kwam we de taxi binnen, en het volume van de muziek stond echt keihard. Toen we eenmaal zaten (het volume ging eventjes omlaag zodat hij kon vragen waar we naar toe wilden), ging het volume weer hoog, en viel me op dat er een schermpje voor in de auto hing.
We konden tijdens de rit genieten van videoclipjes met blote meisjes, veel vieze woorden en sletterige dansjes. En de man merkte dat ik een beetje zat mee te kijken met het scherm wat voor in de auto hing, dus klapte hij ook een schermpje voor ons achter in de taxi omlaag. Wat ik eigenlijk wel grappig vond, want eigenlijk mag Rida dit helemaal niet zien. *Ik mag bv absoluut geen mtv of iets dergelijks aanzetten als Rida in dezelfde kamer is (niet dat ik dat erg vind, zo'n behoefte heb ik niet aan mtv) Dus Rida keek me echt aan van.. gaby? En toen fluisterde ze daarna: "Gaby, kan jij dit verstaan? wat ze zingen?" Dus ik, "nou.. een beetje, maar lang niet alles, maar het is in ieder geval geen nette taal" En toen moest Rida lachen.. want ze kon zich niet zo goed voorstellen dat ik het niet echt kon verstaan.

Donderdag was ook leuk in de taxi. Na vijf minuten vroeg de taxichauffeur waar de Axis Court precies ligt. Dus ik probeerde het uit te leggen, maar hij begreep het niet. Dus hij vragen, ligt het naast dit en dit? maarja, dat begreep ik weer niet. Dus ik: "Sorry, ik ben hier pas een maandje, ik weet de weg hier niet zo goed". "Een maandje? Waar kom je dan vandaan?" "Uit Nederland" "Ah, Nederland! Ik heb daar gewerkt, op het koeckenhoef" "Sorry, op wat?" "Het koeckenhof" "Oo, het keukenhof!"
Dus toen hebben we nog een beetje gepraat over Nederland enzo, erg leuk :)

Ik schrijf dit berichtje trouwens vanuit de bibliotheek die op de tweede etage zit van  het College waar in Engelse les volg. Je hebt hier tafels met computers en hele lekkere bureaustoelen. Want dat miste ik een beetje, want mijn laptop staat zegmaar op een heel laag tafeltje, dus als ik wil computeren moet ik op de grond zitten. (Ik heb geen bureau of een wat hogere tafel helaas).
En eerder deze week liet Anjie (dat is een Spaans meisje van de engelse les), me deze bibliotheek zien, en dat je hier dus altijd gewoon mag gaan zitten. Dus toen dacht ik vandaag: Ik ga naar de bibliotheek, dan kan ik een keertje lekker zittend computeren :)

Ik hoorde trouwens van pappa en mama, dat sommige hebben geprobeerd om een reactie achter te laten, maar dat het niet lukte omdat je een google-account moet hebben... Dat vind ik wel een beetje jammer van deze blog, dat je dus niet gemakkelijk een berichtje achter kan laten..
Toch wil ik nog eventjes onwijs bedanken dat zoveel mensen mijn blog lezen, echt heel erg leuk vind ik dat!
En als het niet lukt om een reactie achter te laten, en je wilt toch graag op iets reageren, je kan altijd mailen naar gabyvdijk@hotmail.com (Ik vind het namelijk erg leuk om reacties te lezen!:)

dinsdag 8 februari 2011

Vrijdag ben ik uitgeweest in Chelmsford. Het was Gemma´s laatste avond hier in Engeland, want zaterdagavond is ze teruggegaan naar Nederland. Dus we hadden met zijn allen afgesproken om dan uit te gaan. Ze hadden om half elf afgesproken bij the Dukes (een club in Chelmsford), en ik had met Jantine om tien uur op het busstation in Chelmsford afgesproken. Want ik dacht, laat ik met de bus gaan. Ik had op het internet gelezen dat ik een directe bus gaat van Southend naar Chelmsford, en die zou er ongeveer een uurtje over doen. Dus ik had eerder deze week al gevraagd bij een travelinformatiepunt welke bus dat dan is, en waar hij vertrekt. De bus zou vanaf plaats y vlak voor het travelinformatiepunt vertrekken, en hij zou elk uur gaan. Dus ik stond daar om 9 uur op plaats y. En wachten, en wachten (op het bord bij de bushalte stond trouwens ook dat de bus om 9 uur zou moeten komen..) Maar na twintig minuten was de bus er nog steeds niet.. dus ik naar een andere bus lopen en vragen aan de buschauffeur of de bus wel vaker niet komt. En de buschauffeur doodleuk, ja klopt, dan moet je gewoon even wachten op de volgende. Ja maar die volgende kwam dus pas een uur later… en om nou een uur te wachten, daar had ik echt geen zin in. Dus toen ben ik uiteindelijk maar naar het treinstation gelopen, en ben ik maar met de trein gegaan. Gelukkig was Jantine zo lief om ook een bus later te nemen, en me te vertellen op welk perron ik moest overstappen zodat we uiteindelijk elkaar rond 11 uur op het treinstation in Chelmsford zagen.
Verder was het uitgaan echt heel erg leuk. Lekker gedanst en gedronken (nietzoveel kunnen praten met andere aupairs uit het buitenland, want én harde muziek, én Engels, dat gaat echt niet samen bij mij haha)
Waar we wel allemaal overeens waren is dat de Engelse meisjes soms echt bijzonder ver gaan in wat ze dragen (of juist eigenlijk niet dragen…) In een pub zag ik wel een aantal keren al behoorlijke korte rokjes, jurkjes, hoge hakken, blote benen en dikke lagen make-up, maar in een club kan het blijkbaar allemaal nog erger. Er stond bijvoorbeeld een meisje te dansen op een soort hoger blok, en ze had echt een super super kort wit ding aan. En op een gegeven ogenblik bukt ze voorover, met haar achterkant naar ons gericht, en gaat ze een beetje voor overgestaand dansen. Maar, dat ding was dus zo kort dat we gewoon haar hele billen en alles konden zien enzo (en inderdaad, geen onderbroekje of wat dan ook, ja misschien een huidskleurigtouwtje tussen haar billen ofzo, maar eigenlijk leek het net alsof ze gewoon in haar blote billen stond te dansen..) Echt bizar gewoon, want waarom? De Engelse jongens leken het nou niet speciaal leuk ofzo te vinden.. Trouwens over jongens, jeetje wat zijn sommige wanhopig zeg daar! Waren dus een paar jongens die eerst naar Jantine toe kwamen, of ze een vriend had, en of ze zin had om te dansen, en na het antwoord van Jantine (een verzonnen nee) naar mij toe kwamen, met precies dezelfde vraag, en toen heb ik ook maar gezegt dat ik een vriendje had (wat een foute mensen zeg), en toen hebben ze gewoon alle meisjes die een beetje in onze buurt stonden daarna dezelfde vraag gesteld, net zolang totdat ze een (waarschijnlijk dronken) meisje tegen kwamen, die wel zin had om met ze te dansen…

Een aantal foto´s van het uitgaan:

Jantine en ik lijken echt kaboutertjes vergeleken met Harmen...
Nu zijn we alletwee ook wel echt klein, en waren we alletwee op allstars.. lekker zonder hakken dus,
waardoor sommige dus echt over je heen kunnen kijken... Maargoed, klein maar fijn he!
(op de foto staan trouwens Jantine, ik, Harmen, Ruud, Gemma, Annette (deze naam weet ik niet zeker) en Mareike)

(Mareike, ik en Annette)

  (Ik, Ida, Jantine, Gemma en een meisje waarvan ik de naam vergeten ben)


(Jantine, ik, dat ene meisje, en een meisje uit Roemenie)


















Rond een uur of vier zijn Jantine en ik met de taxi naar Jantines huis gegaan, waar ik gelukkig weer mocht blijven slapen J We hadden eigenlijk het plan om zaterdag naar Londen te gaan, alleen hebben we dat een beetje verandert, want we wilden toch wel liever uitslapen…. En Gemma vroeg of we zaterdag meegingen naar de biosscoop, dus dat was ook een harstikke leuk idee. Dus we zijn zaterdag naar Black Swan geweest met Gemma, Ida, Mareike en Nina (dat is een ander Zweeds meisje). Gelukkig kon ik het allemaal goed volgen, want er werd niet echt heel veel in gesproken, dus ik had geluk. Verder vond ik het echt een mooie film. Sowieso vind ik ballet altijd erg gaaf, met mooie muziek ook en zeker het Zwanenmeer. Ik vind het altijd wel knap dat als de film afgelopen is, dat ik dan nog steeds in een soort sfeer zit (wat ik dus best wel had bij deze film, gewoon omdat de emoties en dat soort dingen heel sterk waren). Na de film zijn we nog even naar een paar winkels geweest, en hebben we wat gedronken bij Nero.

De foto is gemaakt door Ida, van links naar rechts: Jantine, ik, Mareike en Gemma
Nero vind ik trouwens echt super gezellig, zoals je kan zien lijkt het een beetje op een huiskamer, met van die ronde lage tafels, en lekker banken enzo.

Savonds ben ik met Jantine uit eten geweest bij een pub/etensding in haar wijkje, en hebben we in bed een film gekeken (Annie Hall, een film uit 1977, van Woody Allen als ik het goed onthouden heb...) Echt een lekkere film van vroeger met droge humor. Gelukkig deze keer wel met ondertiteling, we gingen het eerst zonder proberen, maar toch maar aan gezet, want zoveel dialogen, en allemaal zo snel.. ik hoop ooit dat ik zo´n film zonder ondertiteling kan kijken, zonder me daar super erg te voor moeten concentreren... wie weet...   
Ik bleef trouwens nog een nachtje daar slapen (ik heb echt geluk dat dat allemaal maar zo kan en mag J, ik mag bijvoorbeeld van Sobia niemand mee naar huis nemen, laat staan slapen)
Zondag zijn we naar Londen geweest. Eerst naar Camden Market, maar dat was echt super druk en toeristisch helaas, daarna zijn we naar Tate Modern geweest. En we zijn bij de metro bij St. Pauls Cathedral uitgestapt, dus die hebben we ook snel nog even gezien (echt super mooi, dus daar wil ik nog een keertje naar terug!) Van het Tate Modern hebben we een etage gezien. Echt fijn is dat we gewoon nu kunnen zeggen van, oke, we zijn moe, we komen wel een keertje terug om de rest te zien. Want eigenlijk waren we nog steeds een beetje moe van vrijdagavond, en ik vind het leuker om een gedeelte van een museum goed en rustig te bekijken, dan er maar een beetje door heen te haasten en een vluchtige blik werpen op de schilderijen en beelden. Na een bekertje met gesuikerde nootjes gekocht te hebben op de mileniumbridge en een mokkakoffie bij starbucks zijn we naar huis gegaan.

(Foto door Jantine gemaakt, de weerspiegeling in een van de metro-ramen.)

woensdag 2 februari 2011



Dit is het South Essex college. Gister had ik hier mijn eerste Engelse les. Ik zit in een klasje met ongeveer elf mensen. Een jongen een uit China, een chinees meisje, een Frans meisje, twee Spaanse meisjes, een meisje uit Polen, een meisje uit Zweden, een oude man uit Irak, een man uit Slowakije en een vrouw uit Italie.
Mijn cursus is eigenlijk bedoeld om het hele jaar te volgen, maar je kon dus ook instromen in februari (wat ik dus gedaan heb). Nu is de ene helft van ons klasje dus oud en die mensen kennen elkaar allemaal, en de andere helft is nieuw. Nu is het best wel zo dat de oude mensen met elkaar omgaan, en met elkaar praten, en dat de nieuwe mensen een beetje met elkaar praten. Bijvoorbeeld het meisjes uit Zweden en Polen zaten achter in de klas met elkaar te giegelen, en hielden zich verder niet echt bezig met wat er verder gebeurde. De twee chinezen en het Franse meisje zaten veel met elkaar te praten. De man uit Irak zit er een beetje alleen tussen, en de man uit Slowakije was dinsdag eigenlijk de helft van de tijd aan het slapen en vandaag was hij er niet. De twee Spaanse meisjes, de Italiaanse vrouw en ik zijn  nieuw.
Ik zat gister en vandaag bij een Spaans meisje (Jemma) en de Italiaanse vrouw (Stephanie).
Ik vind het trouwens echt leuk dat het speciaal een cursus is voor mensen uit het buitenland, en ongeveer allemaal het zelfde niveau. Nu verschilt het nog steeds wel erg van elkaar, want de een is goed in mooie zinnen maken, de ander heeft een grote woordenschat, of een mooie uitspraak of kan juist heel snel in het Engels lezen. De chineze jongen en meisje waren bijvoorbeeld erg snel met het lezen van een tekst, of alle grammatica regeltjes, maar hoe ze de dingen uitspreken vind ik echt grappig. Ook logisch natuurlijk want het Chinees is echt compleet anders. Mijn uitspraak in vergelijking met mijn klasje best wel goed, maar ik ben langzaam  met lezen en het maken van zinnen met een beetje wat lastigere woorden vind ik ook lastig. In Nederland is mijn engelse uitspraak echt verschikkelijk, maar voor hier is het nog best goed, omdat het Engels toch wel veel op het Nederlands lijkt.
Maar nu kregen we een uitspraak-oefening. Een opdracht waarbij je de klemtoon van woorden moest indelen. Je had een groepje met de klemtoon op de eerste lettergreep, de tweede, derde, etc. Nu kon ik de woorden wel goed uitspreken, maar ik vind het bepalen van de klemtoon vaak zo lastig. Dus nu had deze oefening voor mij eigenlijk makkelijk moeten zijn… ik bakte er nog steeds niks van :P
Verder heb ik gister al braaf mijn huiswerk gedaan. Een gatentekst. En als ik ergens op het Hageveld in de Engelse les een hekel aan had, dan was het wel een gatentekst. Maargoed, het was gelukkig wel een stuk gemakkelijker (klein tekstje, makkelijkere zinnen), dus het viel nog wel te doen.
Gister had ik nog even na de les met de Italiaanse vrouw wat bij Nero gedronken. Echt een harstikke aardige vrouw, ja niet echt mijn leeftijd ofzo (ze is dus al getrouwd, woont nu hier in Southend voor twee jaar, man heeft hier een goede baan gevonden, en zij is mee-geemigreerd. ) Het Spaanse meisje lijkt me ook echt heel erg aardig, jammer dat ze niet mee kon om iets te drinken.(Gister en vandaag moest ze beide keren na de les heel snel weg om de kinderen van school te halen, oja, ze is ook aupair!). Trouwens wel echt irritant, elke woensdag en donderdag kom ik dus twintig minuten tot een half uur te laat, omdat ik Rida naar school moet brengen. En ik vind het zo vervelend om dan zo´n klas binnen te stappen die al begonnen is, en dan kijkt iedereen naar je, en dan moet je snel maar uitvinden wat ze aan het doen zijn, en waar ze in de oefening zijn enzo. Maargoed, het is niet anders..
Met Rida gaat het trouwens best goed deze dinsdag en woensdag. Ik heb nog geen een keer echt boos te hoeven worden omdat ze echt vervelend is, wel een paar kleine dingetjes, maar niet dat ik echt moest schreeuwen ofzo, dus dat valt mee.


Dit is een nieuw spelletje van Rida. Zo´n plastic handschoen vullen met water, en er gaatjes inprikken zodat het een soort gieter wordt. Opzich best een leuk speeltje. Zolang het maar boven de gootsteen gebeurd. Maar ja, ja kan het al raden… Natuurlijk vindt Rida het leuk om lekker uitdagend met dit lekkende ding rond te gaan lopen. En toen werd het een beetje nat, een beetje boel nat. Uiteindelijk heb ik haar maar naar de badkamer gestuurd, mocht ze lekker in bad met dat ding spelen. Dan is het prima met vele voordelen, zij zit met plezier in bad, wordt schoon, en ik heb fijn even rust.