Woensdagavond besloot ik met Sobia te gaan praten. Er zat me namelijk een hoop dwars. Ik zat er best wel tegen op, want ik vind het sowieso wel lastig om dat soort dingen te vertellen, en helemaal in het Engels, en ik weet dat Sobia slim is, en dat ze heel goed is om dingen zo tegen me te zeggen, dat ik er bijna niet tegen in kan gaan. Toch wist ik dat ik wel met haar erover moest praten, want praten is het beste wat je kan doen als iets je dwars zit. En gelukkig ben ik erover begonnen tegen Sobia, want na het gesprek voelde ik me zoveel beter.
Eerst zei ik dat ik mijn best hier doe, en dat ik het niet zo leuk vond hoe ze dingen tegen me zei. Daarop zei ze sorry, en gaf ze toe dat ze de laatste tijd niet beseft hoe ze dingen tegen me zegt. Ze is moe, komt thuis, ziet wat ze daar aan treft, en als dat dan niet goed is, zegt ze dat. Ze wil het beste voor Rida, dus als er dingen zijn die volgens haar niet goed genoeg gedaan worden, of op een verkeerde manier, dan zegt ze dat zodat ik het de volgende keer anders doe. Misschien moet ik het me maar niet al te erg aantrekken van, oh ik heb vandaag alles verkeerd gedaan, maar meer denken van, oke, dit kan de volgende keer anders. En dat ik de rest wel mooi allemaal goed heb gedaan, dat moet ik dan maar even in mijn hoofd er maar zelf bijdenken. Ook merkte ik op tegen Sobia dat Rida de hele dag aandacht nodig heeft. Als ik de hele dag met Rida ben van 8 tot 7, dan is Rida praktisch altijd minder dan 2 meter bij me in de buurt. Moet ik echt de hele dag met Rida spelen, of kan ik ook een uurtje voor mezelf hebben? Dat ze eventjes tv gaat kijken, en dat ik dan zelf een boek kan lezen ofzo. Want tot nu toe, lukt dat echt niet. Sobia zei dat ze met Rida gaat praten, en dat ik twee uur gewoon zelf kan studeren of iets voor mezelf kan doen, en dat Rida dan tv moet gaan kijken, of zelf een boekje moet gaan lezen. Die donderdag erna was met Rida echt de beste dag van de week. Ik heb nog steeds niet iets voor mezelf kunnen doen, maar Rida was vandaag heel vrolijk. (Waarschijnlijk kwam dit niet doordat Sobia met haar ging praten, maar omdat ze uitzicht heeft op een leuk weekend. Ze gaan namelijk de verjaardag vieren van haar nichtje en blijven daar ook slapen.) We hebben samen getekend. Eerder was dit nog niet gelukt, want dan had Rida een streep op papier gezet, en dan wilde ze een of ander actief spelletje doen (zoals verstoppertje, tikkertje of een gymles spelen). En nu hebben we gewoon twee uur zitten tekenen!:) Ook ben ik voor het eerst op het terras hier geweest. Het was donderdag hier echt super lekker weer, blauwe lucht en een warme zon. Eigenlijk zat de deur op slot waarmee je naar het terras kan gaan, maar Rida wist waar de sleutel lag, dus nu weet ik voortaan ook hoe ik naar het terras kan gaan. Ik vind het namelijk wel leuk daar, we zitten op de vierde vierdieping, dus je hebt een goed uitzicht.
Nu zit ik in de bibliotheek terwijl ik dit stukje plaats. Mijn internet is namelijk zoveel megabite per maand, en woensdag heb ik mijn laatste megabite gebruikt, dus tot zaterdag heb ik geen internet. Nu moet er wel een manier zijn om internet te krijgen wat zonder tijdslimiet gaat (namelijk gewoon op het netwerk waarmee Sobia´s laptop gaat, alleen daarvoor moet ik mijn wireless connection of iets dergelijks inschakelen, en ik heb geen idee waar dat zit.. Nu schijnt dat Sobia´s broer er meer verstand van heeft, dus Sobia gaat hem als het goed is volgend weekend bellen om te vragen hoe dat gaat, en hopelijk heb ik dan gewoon “normaal internet”).. Ik ben in ieder geval blij dat deze week erop zit. Niet dat het echt verschrikkelijk was, maar ik heb toch liever een normale week waarin ik ook een beetje tijd voor mezelf heb. Dit weekend ga ik waarschijnlijk weer met Jantine naar Londen, ik heb er zin in :)